Pimientos de padron uit de airfryer, een handige manier om deze heerlijke pepers te bereiden. De eerste keer dat ik pimientos de padron at, was in een restaurant. Ik bestelde het als een voorgerechtje. Groene geblakerde pepers met enkel een snufje zout en ik was meteen fan! Traditioneel worden de pepers gebakken in een hete gietijzeren pan. Maar ik heb ontdekt dat je ze ook prima kunt bakken in de airfyer.
Tijdens onze laatste vakantie naar Spanje kwam ik in de supermarkt zakken vol van deze pepers tegen. In Nederland kun je ze tegenwoordig ook in de supermarkt kopen. Je vindt ze in een aluminium bakje omdat het specifiek als barbecue gerechtje wordt verkocht, terwijl het niet perse voor de barbecue bedoeld is. Uiteraard kun je ze prima op de BBQ bereiden, maar het kan ook op andere manieren.

Daarnaast zijn de pepers in Nederland een stuk duurder, zijn ze meestal alleen te koop in de zomer en zitten er maar een paar in een bakje terwijl je in Spanje een goed gevulde zak kunt kopen. Dit is natuurlijk logisch, omdat deze pepers veelal in Spanje geteeld worden. In Nederland is het echt een seizoensgebonden product. Wel jammer, want het is een heerlijke groente en ideaal als bijgerecht.
Lekker als snack, tapa of gerechtje op een borrelplank. Maar ook heerlijk op een broodje hummus, als topping op een pizza, door een salade of omelet.
Pimientos de padron uit de airfryer
Deze pepers worden in Spanje gegeten als tapa. Je vindt ze op de menukaart bij de meeste restaurants. Een simpel gerechtje dat wordt geserveerd met een snufje grof zout. Maar hoe eet je pimientos de padron? Je kunt de hele peper opeten inclusief de zaadjes, alleen het steeltje blijft over. Je pakt de pepers bij het steeltje en hapt de peper eraf. Wil je liever de zaadjes niet opeten? Het vruchtvlees van de peper is zo zacht dat je deze makkelijk van het steeltje kunt afbijten. De zaadlijst blijft dan aan het steeltje vastzitten. Zo eet je wel de peper, maar niet de zaadjes.
Hoe smaken pimientos de padron?
Pimientos de Padrón zijn pepers die eigenlijk totaal niet pittig zijn. Iedereen kan ze eten, maar af en toe zit er een pittige tussen – soms moet je gewoon een beetje risico nemen in het leven! De smaak doet licht denken aan groene paprika. Door ze op hoge temperatuur in olijfolie te bakken, wordt de schil licht geblakerd. Samen met een snufje grof zout en een vleugje knoflook geeft dat die typische smaak.
